عوامل انتخاب حالت حمل و نقل: مقایسه آلمان و ایالات متحده آمریکا

مسافرت با خودرو با تغییرات آب و هوایی و سوخت های فسیلی و تراکم ترافیک بستگی مرتبط است. در سال 2006، تقریباً 30 درصد از کل گازهای گلخانه ای در آمریکا ناشی از بخش حمل و نقل بیشتر به شکل انتشار CO2 از سوختن سوخت های فسیلی (IEA، 2006) بود. علاوه بر این، از سال 1990 مجموع انتشار CO2 از بخش حمل و نقل به طور قابل توجهی افزایش یافته است، در مقایسه با کاهش ها در بخش های مسکونی و صنعتی. در سال 2001، آمریکایی ها 89 درصد سفرهای خود را با خودرو و 8 درصد به صورت پیاده، 2 درصد از طریق حمل و نقل عمومی و کمتر از 1 درصد را با دوچرخه انجام دادند (ORNL، 2005). کاهش سهم سفرهای انجام شده با خودرو می تواند از وابستگی به نفت، گرم شدن جهانی و آلودگی محیطی جلوگیری کند.

آلمان و ایالات متحده آمریکا، کشورهای ثروتمند با استانداردهای بالای زندگی، صنایع مهم خودرو، دو کشور با بالاترین نرخ های وسایل نقلیه موتوری در دنیا و شبکه های گسترده بزرگراه های با دسترسی محدود هستند. با این حال، آلمانی ها 40% از سفرهای خود را به شیوه های سبز: حمل و نقل عمومی (8%)، دوچرخه سواری (9%) و با پای پیاده (23%) (BMVBS، 2004) انجام می دهند. وابستگی به خودرو برای اکثر سفرها در آمریکا به دو برابر شدن میزان کیلومتر سفر سالانه با خودرو به ازای هر فرد در مقایسه با آلمان می شود (24000 کیلومتر در برابر 11000 کیلومتر). رشد سفر با خودرو در آلمان نیز در دهه گذشته نسبت به آمریکا کاهش یافته است. بین سال های 1995 تا 2005، شاخص کیلومتر وسیله نقلیه استفاده از خودرو به ازای هر نفر در آلمان تا 5% افزایش یافت در مقایسه با 12% رشد در آمریکا. به طور مشابه، رشد مالکیت وسیله نقلیه به ازای هر فرد بین سال های 1995 تا 2005 در آمریکا سریع تر بود (BMVBS، 1991-2010؛ FHWA، 2006).

برای دانلود مقاله اینجا کلیک نمایید